Διθέσιο
Originally uploaded by pedrosimoes7
Ακριβό μου διθέσιο
καλό μου αμάξι
Που περνάς απ’ τ’ απαίσιο
ξυστά
Κινητήρα και πλαίσιο
στα ‘χω πειράξει
Για να τη βγεις πιο μπροστά
Τη στιγμή που σ’ αγόραζα
για να τριπάρω
Το κενό μου εξαγόραζα
δειλά
Την καρδούλα που χώρισα
ίσως να πάρω
Σ’ άλλη ζωή πιο καλά
Μη με πας απ’ το σπίτι
τ’ ακούς, στο Θεό να με πας
Μυρωδιά καταλύτη
εσύ μοναχά μ’ αγαπάς
Α, ρε, χρόνε αλήτη
π’ ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι
τ’ ακούς, κάπου αλλού να με πας
Στο λευκό σου αερόσακο
θα ξαγρυπνήσω
Μ’ αφημένο το πρόσωπο
σκοπιά
Σ’ ένα πάρκιγκ απρόσωπο
θ’ αποφασίσω
Ποιόν εαυτό θα ‘χω πια
Θα γυαλίζουν οι ζάντες σου
με το φεγγάρι
Δοκιμή στις αβάντες σου
μικρό
Το μηδέν στο διακόσα μας
ποιος θα το πάρει
Μ’ όλη τη γη στο φτερό
Μη με πας απ’ το σπίτι
τ’ ακούς, στο Θεό να με πας
Μυρωδιά καταλύτη
εσύ μοναχά μ’ αγαπάς
Α, ρε, χρόνε αλήτη
π’ ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι
τ’ ακούς, κάπου αλλού να με πας
Λίνα Νικολακοπούλου
Prometheus Unbound 
21/05/2008 στις 6:28 πμ
[…] μεγαλύτερη προίκα που έχω. Εδώ και καιρό αναρωτιέμαι το μηδέν στο διακόσια μου ποιος θα το πάρει. Τώρα όμως ξέρω οτι το μοιράζομαι […]
08/07/2012 στις 3:16 μμ
τελικά θα μάθουμε ποτέ αν «το μηδέν στο διακόσια μου….» σημαίνει κάτι? Διότι αν υποψιαστώ τελικά ότι απλά μπήκε για να γεμίσει το κουπλέ, θα κόψω τις κοτσίδες μου ….
17/07/2012 στις 9:51 πμ
To 2006, παρακολούθησα μια συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα που έδωσε η Λίνα για το Κ.Α.Π.Π.Α. 2000. Κάποια στιγμή, είπε την εξής (περίπου) φράση : «να, που αναρωτιόμουν το 0 στο 200 μου ποιος θα το πάρει. Φαίνεται ότι θα το πάρει το Κ.Α.Π.Π.Α. 2000.»
Προφανώς, δεν θυμάμαι επακριβώς τη φράση της, όμως είμαι σίγουρη ότι άκουσα κάτι παρόμοιο. Νομίζω ότι από αυτό βγαίνει το συμπέρασμα για το στιχάκι.